Το Ηνωμένο Βασίλειο είναι η πρώτη ευρωπαϊκή χώρα που κάθισε και ετοίμασε τις δικές της οδηγίες για τα web sites που δραστηριοποιούνται σε βρετανικό έδαφος. Το Central Office of Information (COI) λοιπόν, δημοσίευσε τις οδηγίες που πρέπει να ακολουθούν και να καλύπτουν τα κυβερνητικά (government) sites και τα sites γενικού ενδιαφέροντος (public sector).
Από μια γρήγορη ματιά που τους έριξα, οι οδηγίες προσβασημότητας (accessibility) δεν διαφέρουν και πολύ από τα διεθνή standards, έχουν γράψει με άλλα λόγια τα ίδια πράγματα σε κάπως πιο επιχειρηματική γλώσσα (έτσι μου φάνηκε τουλάχιστον). Προσωπικά δεν θα έμπαινα καν στην διαδικασία να διαβάσω οδηγίες που έχουν να κάνουν με το web, εάν αυτές προερχόντουσαν από κάποια άλλη χώρα, ωστόσο το Ηνωμένο Βασίλειο έχει μεγάλη επιρροή στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τις ευρωπαϊκές αποφάσεις, ιδιαίτερα σε θέματα τεχνολογίας και καινοτομίας. Μέσα λοιπόν σε όλον αυτό τον όγκο των πληροφοριών, το Web Standards Project παρατήρησε ένα τραγικό λάθος και αμέσως ξέσπασε μια μεγάλη διαμάχη ανάμεσα σε αυτό και την βρετανική κυβέρνηση.
Το Web Standards Project υποστηρίζει, και συμφωνώ απολύτως μαζί του, πως το COI έχει συντάξει έναν τελείως λάθος τρόπο υπολογισμού υποστήριξης browser (παρεμπίπτοντος δεν παρέχουν τις εν λόγω οδηγίες σε HTML μορφή ακόμα, αλλά μόνο σε MS Word και PDF, κάτι πραγματικά τραγικό). Έτσι οι επίσημες βρετανικές οδηγίες, προτρέπουν τους web masters να μην τεστάρουν αλλά και να μην υποστηρίζουν πλήρως τους browsers που δεν καταφέρνουν να έχουν ένα σεβαστό ποσοστό επισκεψημότητας. Το ποσοστό αυτό βγαίνει με κάποια περίεργα μαθηματικά που έχουν σκεφτεί οι άγγλοι ειδικοί (και που δεν πρόκειται να πάρει σοβαρά κανένας web master κατά την γνώμη μου), ενώ αν κατάλαβα καλά κάποιος browser με ποσοστό κάτω από 2% θεωρείτε όχι ημι-υποστηριζόμενος (semi-supported).
Τα προβλήματα που προκύπτουν από τις συγκεκριμένες οδηγίες είναι πάρα πολλά, όπως για παράδειγμα τι εννοούν γράφοντας ημι-υποστηριζόμενος (semi-supported) browser (ο καθένας μπορεί να το ερμηνεύσει διαφορετικά), με ποια λογική στατιστικής και με ποιο εργαλείο θα βγαίνει το ποσοστό των browser το οποίο θα καθορίζει την στρατηγική των site σε θέματα υποστήριξης browser, και πάρα πολλές παρόμοιες ερωτήσεις που σου έρχονται στο μυαλό διαβάζοντας μόνο τις οδηγίες στο συγκεκριμένο θέμα!
Εκτός από τα παραπάνω λάθη, τα οποία δεν ξεκαθαρίζουν και μάλλον μπερδεύουν ακόμα περισσότερο τους web masters, το σημαντικότερο μειονέκτημα των οδηγιών είναι η λάθος προσέγγιση που ακολουθούν! Κανονικά θα έπρεπε όπως πολύ επιτυχημένα γράφει και το Web Standards Project οι οδηγίες να προβάλουν τους σωστούς και μοντέρνους τρόπους κατασκευής ιστοσελίδων, έτσι ώστε να κινηθούν και οι κατασκευαστές browser αναγκαστικά προς την κατεύθυνση των web standards. Με την λογική του COI ένα public sector site με πολλούς IE6 users, μπορεί να χρησιμοποιήσει IE-only τεχνολογίες, tags, κτλ. που φυσικά δεν θα καταλαβαίνουν οι άλλοι μοντέρνοι browsers, αλλά αυτό δεν θα είναι πρόβλημα, γιατί πολύ απλά οι άλλοι browsers μπορεί να ανήκουν στην κατηγορία ημι-υποστηριζόμενων (semi-supported) browser! Το τραγικό είναι πως ένα τέτοιο site θα είναι απολύτως νόμιμο!
Ελπίζω να καταλάβουν γρήγορα την συγκεκριμένη γκάφα και να διορθώσουν γρήγορα το συγκεκριμένο κομμάτι των οδηγιών (δεν έχω προλάβει να τις διαβάσω αναλυτικά όλες). Προσωπικά δεν περίμενα οι βρετανοί να κάνουν μια τόσο μεγάλη γκάφα στις οδηγίες τους και με ανησυχεί μήπως και η συγκεκριμένη γκάφα περάσει και σε μελλοντικούς ευρωπαϊκούς κανόνες-οδηγίες… Επίσης δεν καταλαβαίνω γιατί μπήκαν σε τόση φασαρία έτσι ώστε να ξαναγράψουν, και μάλιστα χειρότερα, αυτά που ήδη υπάρχουν! Εάν ήθελαν πιο βρετανικούς κανόνες, ας έγραφαν ένα δικό τους section 508 όπως οι αμερικάνοι, και ας μην έμπλεκαν τα μπούτια τους με χίλια δύο πράγματα, οδηγίες, υπο-οδηγίες, στατιστικά, τεχνικές απαιτήσεις κτλ. κτλ. Προσωπικά θα συνεχίζω να δημιουργώ τα sites μου ακολουθώντας τις διεθνής οδηγίες και απλά ελπίζω οι κανόνες που θα ακολουθήσει η Ευρώπαική Ένωση να είναι σωστότερα γραμμένοι…